1/17/2552

นายครับ....ผมไม่ต้องการงานเลี้ยงครับ


บ่นแก้เบื่อ - เหมียว คุณาธร
นายครับ... ผมไม่ต้องการงานเลี้ยงครับ


“เรา ทำงานเหน็ดเหนื่อยกันมาก็เป็นปีแล้ว ปีใหม่นี้ผู้บังคับบัญชาจึงมีแนวความคิดว่าควรจะจัดงานเลี้ยงปีใหม่ เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจให้กับผู้ใต้บังคับบัญชา” นี่คือส่วนหนึ่งที่นายได้กล่าวไว้กับลูกน้องในช่วงปีใหม่ ใครได้ยินได้ฟัง รวมถึงผมด้วย ก็ต้องดีใจและปลื้มปิติยินดี ที่นายยังสนใจ ยังนึกถึงลูกน้องที่ทำงานให้อยู่ อย่างน้อยก็คือขวัญและกำลังใจของลูกน้องที่นายมอบให้ แล้วทำไมผมถึงบอกว่าไม่ต้องการงานเลี้ยงล่ะครับ นายครับ... พวกเราทำงานมาตลอดปี ตลอดชีวิตการรับราชการที่ผ่านมา ถ้าถามว่าเหนื่อยมั๊ย ทุกคนก็ตอบว่าเหนื่อย แต่พวกเราก็ไม่ย่อท้อ ก็มันหายเหนื่อยนี่ครับเมื่อได้พัก ตลอดชีวิตราชการ 20 ปี ที่ผ่านมา สำหรับผมแล้วไม่เคยได้ยินนายถามว่า “ทำงานนี้เหนื่อยใจกันบ้างไหม” (คนอื่นไม่รู้นะ) นายมองพวกเราแต่ภายนอก นายมองพวกเราเหมือนกรรมกร เมื่อทำงานเหนื่อยกาย ได้พักผ่อนก็หาย แต่นายไม่เคยดูไปถึงใจว่าเหนื่อยแค่ไหน ทำไมผมจึงพูดแบบนี้ นายครับ... นายรู้ไหมว่าพวกเราเหนื่อยใจแค่ไหนกับการที่จะต้องมาคอยทำอะไรให้ถูกใจนาย หนังสือแต่ละฉบับกว่าจะถึงคนที่มีอำนาจลงนามได้ ต้องผ่านนายตั้งกี่คน แถมยังเอาไปกั๊กไว้อีก พวกเราต้องทำให้ถูกใจทุกคน จนบางทีไม่ถูกต้อง ทั้งๆที่นายแต่ละคนต้องการไม่เหมือนกัน ทำงานต้องยึดระบบเป็นหลัก สิครับ ทำไมต้องยึดตัวบุคคลเป็นหลัก แบบนี้พวกเราเหนื่อยใจมั๊ยครับ นายก็เคยเป็นลูกน้องแบบพวกเรามาก่อน นายลืมอดีตแล้วเหรอครับ

นายครับ... ทำไมงานทุกเรื่องที่มีเรื่องงบประมาณ เรื่องเงิน เรื่องผลประโยชน์เข้ามาเกี่ยวข้อง ต้องมีปัญหาทุกทีล่ะครับ นายอย่าคิดสิว่าที่มันมีปัญหาเพราะอะไรนั้น พวกเราจะไม่รู้ พวกเรารู้ครับแต่น้ำท่วมปากพูดมากไม่ได้ เพราะนายมีอำนาจ ชี้เป็น ชี้ตาย ต่อชีวิตราชการของพวกเรา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับชีวิตครอบครัวของพวกเรา นายครับ...นายเป็นผู้นำโดยการแต่งตั้ง นายไม่ได้เป็นผู้นำโดยธรรมชาติ ภาวะผู้นำจึงไม่เหมือนกัน นายไม่มีจิตวิญญาณเหมือนผู้นำโดยธรรมชาติ พวกเราเข้าใจครับว่าระบบราชการ ว่ามีความจำเป็นต้องมีผู้นำโดยการแต่งตั้ง แต่นายก็สร้างภาวะผู้นำให้กับตัวเองได้นี่ครับ นายมีความรู้ นายใช้งบประมาณในการอบรมเพิ่มพูนความรู้มาก็เยอะ นำความรู้มาใช้สิครับ อย่าเอาความรู้ที่มีเพื่อหาช่องว่างหรือช่องทางสำหรับการหาผลประโยชน์ให้กับตนเองสิครับ นายครับ... ผลประโยชน์ที่นายต้องการ นายก็เอาไปเถอะครับพวกผมไม่ว่าอะไรนายอยู่แล้ว พวกเราเข้าใจถึงความจำเป็นว่านายต้องใช้มัน แต่พวกเราขอร้องว่าอย่าเบียดบังสิทธิในส่วนของพวกเราที่พึงจะได้สิครับ เพราะนั่นมันคือพวกเราและครอบครัวนะครับ นายอย่าทำให้งานพวกเราเสียหรือล่าช้า เพียงเพื่อต้องการเบียดบังสิทธิบางส่วนของเราสิครับ นายกั๊กงานของพวกเราทำไมครับ นายบอกสิครับว่านายต้องการอะไรงานพวกเราจะได้ไม่เสียหรือล่าช้า นายทำเพียงเพื่อให้ใครไปติดต่อนายแล้วบอกว่าเดี๋ยวพวกเราก็ต้องแบ่งให้ นายอยู่แล้ว นายผ่านงานให้เถอะครับ อย่างนั้นใช่มั๊ยครับ หรือนายจะปฏิเสธว่าไม่จริง นั่นมันเป็นสิทธิของพวกเราที่พึงจะได้นะครับ ขอร้องให้นายไปหาจากส่วนอื่นได้มั๊ยครับ นายครับ...ตอนนี้กำลังมีการแต่งตั้งโยกย้าย นายอย่าเอาพวกเราที่อยู่พื้นที่เสี่ยงอันตรายมาเป็นข้ออ้างเพื่อกำหนดหลัก เกณฑ์ในการแต่งตั้งให้สวยหรูดูดี แต่สุดท้ายคนที่ได้ผลประโยชน์มากที่สุดก็ไม่พ้นเด็กนาย นี่ไม่รวมถึงพวกดักไซแห้งนะนาย พวกเราที่เขาเดือดร้อนถ้าเขารู้ความจริงว่าเกิดอะไรขึ้นกับการแต่งตั้ง เขาจะรู้สึกยังไงครับนาย ทั้งๆที่เขาเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายอยู่ตลอดเวลาเพื่อให้เราอยู่สุขสบายกัน นายครับ...พวกเราทำงานกันมาแบบเหนื่อยใจ เพราะเรื่องเช่นนี้มาเป็นปีๆ แล้วนะครับ มีนายคนไหนสนใจแก้ปัญหานี้ให้พวกเราเปล่าครับ นายไม่รู้ หรือว่านายรู้ หรือว่านายรู้แล้วแกล้งทำไม่รู้ พวกเราตั้งใจทำงานให้สมกับที่เป็น “ข้าราชการ” นายอยากได้อะไรนายก็เอาไปสิครับ งานผิดพลาดท่านด่าแต่พวกเรา ท่านมองตัวเองหรือเปล่าครับว่าเกิดจากอะไร ท่านเคยมองคนที่อยู่หน้าห้องบ้างมั๊ยครับว่าอยุ่ครบหรือเปล่า ว่าทำอะไรกันอยู่หรือเปล่า นายอย่าเป็นคนปากอย่างใจอย่างสิครับ ลูกน้องเขามองอยู่เขาเห็นนะครับ นายอย่าคิดว่านายมีอำนาจสิ สักวันอำนาจมันก็หมดได้ครับ เวรกรรมมีจริงนะครับนาย
นายครับ... ผมไม่ได้ว่านายทุกคนนะครับ เป็นเฉพาะบางคน แต่นานวันเข้ในเมื่อนายทุกคนไม่สนใจที่จะร่วมกันแก้ไข ผมจึงถือว่าทุกคนรู้เห็นเป็นใจกันไม่สนใจพวกเรา พวกเราเหนื่อยใจในการทำงานครับนาย งานเลี้ยงปีใหม่ที่นายจัดให้พวกเราพร้อมของขวัญ พวกเราขอบคุณมากครับ มันก็คงทำให้พวกเราหายเหนื่อยในชั่วข้ามคืนล่ะครับ ของขวัญ (ได้มายังไงไม่อยากรู้)เราก็ดีใจกันล่ะครับ แต่ก็ชั่วข้ามคืนเช่นกัน วันจันทร์พวกเราก็ต้องกลับไปทำงาน ในสภาพเดิมๆอีก และคงเป็นเช่นนี้ต่อไป


นาย ครับ... ผมไม่ต้องการงานเลี้ยงครับ ผมต้องการทำงานแบบสบายใจ เหนื่อยกายแค่ไหนผมทนได้ครับ แต่ขอร้องว่าอย่าทำให้เหนื่อยใจได้มั๊ยครับ ของขวัญปีใหม่ ผมต้องการแค่นี้แหละครับนาย ปล. นายอ่านบทความนี้แล้ว นายอาจจะไม่พอใจ แต่ผมขอให้นายเปิดใจยอมรับความเป็นจริงที่มันมีอยู่จริงนะครับ แล้วช่วยแก้ไข แล้วนายจะไม่พบบทความในลักษณะเช่นนี้อีก ขอบคุณ...ภาพจากอินเตอร์เน็ต